Dünya Vatandaşlığı Yolcusu
Dünya Vatandaşlığı Yolcusu
Gözünüzden kaçmış olabilir; arp sanatçımız Şirin Pancaroğlu’nun Ekim ayında İzmir’in Urla ilçesi Bademler köyünde konseri vardı. Müştemilat Kumpanya’nın Mahalle Konserleri dizisinin bir parçacı olan bu konseri tabii ki köy halkı kaçırmadı. Bademler Köy Tiyatrosu tıka basa doluydu!
Bir köy, köy tiyatrosu ve bir arp sanatçısının konseri… Aklıma ister istemez Çetin Altan’ın köylerdeki tenis kortları saptaması geliyor.
Blogumda bu kez yakın dostum, meslektaşım ve iletişim dünyasının saygın isimlerinden Prof.Dr. Haluk Gürgen’in “ıskalanmaması” gereken bir yazısına yer veriyorum. BrandMap dergisinin Haziran 2019 sayısında yer alan makalesinde Haluk Hoca çağımızın küresel bir hastalığı olan “Post-Truth” kavramını sorguluyor. Bir kaç kez okunması gereken bir yazı.
“Felsefenin en eski ve en önemli sorularından birisidir: Değişmeyen zaman ve mekana bağlı olmayan,
Her ölüm acıdır. Keder ve üzüntüyü gözyaşlarına boğar. Üzerinde konuşulmuş ama paylaşılmamış anıları tazeler. Yaşamın tüm renklerinde ölüm karşımıza çıkar. Sesler onun ses tonundaki notalara dönüşür. Duyguları ifade etmeye kelimeler yetmez. Baktığınız her yerde O’nu görmeye başlarsınız!
Hakan Çetinkaya…
Eczacı…
Alaçatılı…
Gyrocopter pilotu…
Hava fotoğrafçısı…
15-18 Ekim 2019 tarihleri arasında Eskişehir’deydim.
Masal gibi bir seyahatti desem abartmamış olurum.
Seyahatin gerekçesi 20.Ulusal ve 4.Uluslararası Turizm Kongresinin açılış panelinde bir konuşma yapacak olmamdı. Alaçatı’da yaşayan biri olarak Eskişehir yol üzeri değil. Karayoluyla ulaşmak gerekiyor ya da Ankara ve İstanbul üzerinden farklı ulaşım kombinasyonları ile…
Bu masalsı programı Doç.
Digitalage Ekim 2019 sayısında “Markalar linç kültüründen kendilerini nasıl koruyacaklar?” başlıklı bir yazım yer aldı. Kayıtlarda durması için burada paylaşıyorum.
Cebimizdeki akıllı telefon ‘her şeyi’ yapmaya muktedir. Ama her şeyi. Yuval Noah Harari’nin benzetmesi ile dijital diktatörlüğün kılcal damarları o telefonlarla çantamızda, cebimizde bir kâbus gibi ‘bir şeylerin’ üzerine çökmek için fırsat kolluyor sanki.
“Sanat bir YAŞAM… Yaşamsa sanıldığı kadar SANAT değil”
Annemiz Fahrünnisa Kadıbeşegil’i 10 Ekim 2009 yılında kaybettik. Bugün aramızdan ayrılışını anıyoruz. 84 yaşında yitirdiğimiz Fahrünnisa Kadıbeşegil’i yakın dostları bu başlıktaki sözleriyle anımsarlar. Daha lise yıllarında iken tiyatro eserleri çevirileri ile sanat ve edebiyat dünyası ile tanışan annemiz,
