Küçücüktük…
Aklımızın henüz herşeye ermediğinin söylendiği yıllardı. Ama, elimizde bir oyuncak tabanca ile
Birbirimizi öldürmenin keyfini (!) sürdüğümüz çocukluk yıllarımızdı…
Esinlendiğimiz “kahramanlarımız” öyle yapardı.
Ellerindeki silahlara “gıpta” ile bakar ve avucumuzun içindeki o plastik tabancayı “arkadaşımız, dostumuz ve belki de kardeşimize” doğrulturduk.
